De versnelling van de energietransitie waar we bij DRIFT zo lang op hebben gehoopt, is ingezet. De transitie lijkt voor onze ogen ‘in overdrive’ te gaan, en onze aanpak verandert mee. Met meer aandacht voor ontstane chaos, internationale samenwerking en een kritisch, politiek geluid.
Jaar op jaar bleef Nederland het vieste jongetje van de klas. Nederland, land van kolen en gas. Maar inmiddels leven we in een andere werkelijkheid. De afgelopen jaren heeft Nederland wel degelijk een versnelling ingezet, en zijn we koploper zonne-energie in Europa. Ook kennen we de sterkste groei van duurzame elektriciteit wereldwijd. De oorlog in Oekraïne heeft energie tot chefsache gemaakt, en de reeds ingezette versnelling lijkt in overdrive te gaan.
Natuurlijk, er is nog een lange weg te gaan. Zo is de gebouwde omgeving nog lang niet van het gas af, en staat de industrie voor een enorme opgave. Ook wordt de transitie gevoeld, en leidt ze lang niet altijd tot rechtvaardige uitkomsten. Waar vele huizenbezitters er met hun zonnepanelen, warmtepomp en elektrische auto letterlijk warmpjes bijzitten, groeien zowel de energiekosten als de onvrede bij al die huurders en eigenaren van slecht geïsoleerde woningen.
Het is tijd om veel kritischer en politieker stelling nemen in ‘transities in wording’ en om juist ten tijde van versnelling de ‘radicale kern’ van de oorspronkelijke koplopers behouden – zo voorkomen we dat verduurzaming een strategie wordt om het zittende regime in stand te houden, maar echt te transformeren naar een duurzame en rechtvaardige samenleving.
